O książce: 2023 / Arkady przyjechał do Petersburga około piętnastu lat temu, aby swoim błyskotliwym talentem sprawić, że Newa wyleje się z brzegów, a kostka brukowa zostanie wypadają z popękanych chodników z bolesnymi zębami. Ale Newa nie przeciekała i dzień po dniu stopy bezcennego reżysera chodzą po nietkniętych, dobrze wybrukowanych ścieżkach. Z przyzwyczajenia wciąż puka do niedostępnych drzwi, dzwoni pod nieprzyjemnie uprzejme numery i komponuje brawurowe performansy, których nikt nie zauważa. Jak zwykle jednak dobrze, gdy coś od razu przyćmiewa całkowitą porażkę Arkadyina, usprawiedliwia go, stawia wszystko na swoim miejscu. Jak słodko jest w końcu wyjąć wydatną pięść z beznadziejnie zamkniętych drzwi, jak słodko przeciąć przewody nieprzyjemnie wirujących myśli i połączyć się z bezdennym strumieniem uderzających, dramatycznych rozmów innych ludzi.